Czy można przestać pić, czy można się wyzwolić z alkoholowego uzależnienia? Można! Andrzej Jarosz po trwającej dziesięć lat walce wyzwolił się wreszcie z alkoholowego nałogu i pisze o sobie, że teraz po piętnastu latach trzeźwości jest wreszcie szczęśliwym, wolnym człowiekiem.

Andrzej Jarosz urodził się w 1947 roku w Brzesku. Zanim zaczął pisać książki, kilkakrotnie zmieniał zawód. Przez pewien okres czasu był międzynarodowym przemytnikiem.

Mający za sobą burzliwą przeszłość autor napisał trzy niezależne od siebie powieści, które razem stanowią zamkniętą całość. Łączy je ze sobą osoba tego samego bohatera, Kuby, którego życie jest opisane od czasów dzieciństwa po wiek dojrzały. Wszystkie trzy książki stanowią razem pierwszą na rynkach książkowych zbeletryzowaną, bolesną i wnikliwą historię alkoholizmu, napisaną w formie trylogii, zawierającej wątki autobiograficzne.

Książki bezpardonowo demaskują groźną chorobę, ostrzegają przed nią i wskazują drogi ratunku. Miejscami bawią, miejscami pobudzają do płaczu, wstrząsają i napawają lękiem. Tak, lękiem, bo alkoholizm to straszna choroba, która nie leczona kończy się szaleństwem lub śmiercią. Książki ostrzegają: Nie igrajcie z alkoholem! Zanim sięgniecie po zgubny kieliszek, po wodę ognistą, zanim sięgniecie, wcześniej przeczytajcie te książki, dajcie je przeczytać swoim najbliższym i najukochańszym, bo lepiej ostrzegać, zapobiegać, jak leczyć.

Pierwsza książka "Szklana góra opisuje dzieciństwo i młodość goniącego za szczęściem człowieka, który szukając w życiu łatwiejszych, szybszych dróg na skróty, popada w konsekwencji w alkoholizm. Wciąż szuka szklanej góry i czekającej na niego w zamku wyśnionej królewny..., wspomina autor o Kubie w pierwszej książce.

Druga książka "Przedsionek piekła opisuje pijaną dekadę życia bohatera, który cofając się krok za krokiem w nierównej walce z pijanym wrogiem, zostaje w końcu zepchnięty przez niego i przyparty do piekielnej bramy. Na granicy dwóch światów ważyły się jego losy - pisze autor w zakończeniu drugiej książki, a potem decyduje się przyjąć pomoc i rozpocząć leczenie.

Trzecia książka "Zdobywca szczytów opisuje piętnaście kolejnych, trzeźwych lat po leczeniu, kiedy to Kuba odważywszy się żyć bez alkoholu, coraz bardziej dojrzewa i ciągle szukając, ciągle tęskniąc za miłością znajduje w końcu po trzeźwemu Przyjaciela. Kocham Cię Boże - brzmi ostatnie zdanie trzeciej książki.

Jeżeli nie chcecie przeczytać wszystkich trzech powieści, to postarajcie się przeczytać chociaż jedną z tych książek. Obojętnie którą. Postarajcie się przeczytać, bo wtedy łatwiej będzie Wam przeżyć niespodziewane trzęsienie ziemi lub uchronić się przed nieszczęściem.

I jeszcze jedno. Obiecuję wam, że nie będziecie się nudzić przy czytaniu.